प्रकरण क्रमांक: (१७) "सर्वेसर्वा परमेश्वर"

                   "मानवधर्म परिचय पुस्तक"  (मराठी)

          'सुधारित पाचवी आवृत्ती'  प्रकरण क्रमांक (१७) 

   

                        【"सर्वेसर्वा परमेश्वर"】

महानत्यागी बाबा जुमदेवजींनी परमेश्वरी कृपेचा मानवाला परिचय करून दिल्यामुळे या मार्गाचे अनेक उपासक झालेत. त्यामुळे बाबांच्या शिष्यमंडळींची संख्याही वाढू लागली. बाबा त्यांना नेहमी उपदेश करीत असत. भेटीला येणाऱ्या शिष्यांकडून कसल्याही प्रकारची फी किंवा गुरुपूजा ते स्वीकारीत नाहीत. बाबा निष्काम भावनेने जनसेवा करीत आहेत. त्यामुळे बाबांकडे येणाऱ्या शिष्यांची सारखी रीघ असते.

१९६४ सालची ही घटना आहे. बाबांना एकुलता एक मुलगा आहे. त्याचे नाव मनो उर्फ महादेव आहे. तो बी. ई. (मेटलर्जी) प्रथम वर्षाला शिकत असतानाची ही गोष्ट आहे. बाबांकडे मार्गदर्शनाकरिता शिष्यमंडळी रोज सकाळपासून सतत येत असत. तसे बाबांचे घर लहानच होते. तेथे सर्व प्रकारची वेगवेगळी व्यवस्था करणे अशक्यच होते. त्यामुळे बाबा ज्या खोलीत सेवकांना मार्गदर्शन करीत असत, त्याच खोलीत एका कोपऱ्यात या मनोचे अभ्यासाकारिता टेबल ठेवले होते. मनो रोज तेथेच अभ्यास करीत असे. बाबांचे सतत मार्गदर्शन, सेवकांची होणारी गर्दी यामुळे त्याचे लक्ष अभ्यासात लागत नव्हते. त्याच्या अभ्यासात दररोज काहीना काही अडथळा निर्माण होत होता. तो बाबांना सारखा म्हणायचा, "बाबा आपण मानवांना परमेश्वराबद्दल मार्गदर्शन करता पण भगवान कुठे आहे? कोण भगवान आहे? परमेश्वर कोणीही नाही. आपण मार्गदर्शन करता ते सर्व व्यर्थ आहे. मानव हाच खरा कर्मकर्ता आणि उपभोक्ता आहे. सर्व काही मानवच करतो व तोच घडवतो. त्यामुळे मानव हा सर्वेसर्वा आहे. आपण उगीच या गरीब, भोळ्या बाभड्या लोकांना फसवत आहात." तेव्हा बाबा त्याला समजावत होते की, मानव फक्त कर्मकर्ता आहे आणि त्याचे फळ देणारा परमेश्वर आहे. म्हणून परमेश्वर सर्वेसर्वा आहे. इतके समजावूनही तो समजत नव्हता आणि आपलेच तत्त्वज्ञान सांगत होता. बाबांनी खूप विचार केला. पण त्याला ते कधीही अपशब्दाने बोलले नाहीत. उलट नेहमी समजावत होते. तुझ्याकडून जेवढा अभ्यास होईल, तेवढाच कर. माझा भगवंत तुला काहीही कमी पडू देणार नाही. माझ्या मार्गदर्शनापासून तुला कोणताही त्रास होणार नाही किंवा तु अभ्यासात मागे राहणार नाहीस. भगवंत तुला नेहमी साथ देईल, याची मी तुला खात्री देतो.

भगवंताविषयी घरात एवढ्या घडामोडी घडून देखील त्याला याबद्दल काहीच वाटत नाही हे बघून बाबांना दुःख होत होते, तरी ते समंजसपणा दाखवून शेवटी असा विचार करीत की, त्याचे विचार त्याच्याजवळ राहू द्यावे आणि आपण आपले कार्य सुरू ठेवावे. परंतु घरचे वातावरण बिघडू नये याचीही दक्षता ते घेत असत. त्यामुळे दोघांत कधीही अबोला निर्माण झाला नाही.

भगवंताला काहीतरी घडवायचे होते. मनोच्या मनातील अहंकार नाहीसा करावयाचा होता. म्हणून त्याने घडामोडी केल्या. त्याच्या मनात या मार्गाबद्दल तिरस्कार निर्माण केला व तो खूप वाढू दिला.

एके दिवशी तो सायंकाळी सहा वाजताचा सिनेमा पाहून आला. जेवण करून नेहमीप्रमाणे रात्री बारा वाजेपर्यंत अभ्यास करून झोपला. त्याला झोपेत स्वप्न पडले. स्वप्नात त्याला दिसले की, त्याचा विठ्ठल राऊत नावाचा मित्र भेटायला आला आहे. त्यावेळी तो अभ्यास करीत होता. त्याच वेळेस एक भजन मंडळ घराच्या बाजूच्या गल्लीतून आले आणि समोर असलेल्या हनुमानजीच्या देवळात गेले. त्याच सुमारास बाबांच्या घरी मार्गदर्शनाकरीता दहा, बारा लोक आले होते. दोन मित्रांची चर्चा झाल्यावर त्याचा मित्र निघून गेला. त्यानंतर लोक मात्र बसूनच होते. बाबा भजन मंडळीबरोबर देवळात निघून गेले होते. तेव्हा स्वप्नातच तो आलेल्या त्या लोकांवर खूप रागावला आणि त्यांना म्हणाला, "तुम्ही कशाला बसले आहात ? तुमचे इथे काहीच काम नाही. तुम्ही जा आपल्या घरी." हे ऐकून जमलेले लोक आपापल्या घरी निघून गेले. त्या रागाच्या भरात त्याचे डोळे चढले होते. स्वप्नातच त्याला त्याची काकू सौ. सखुबाई (श्री. मारोतराव यांची पत्नी) घरून येताना दिसली. ती त्याच्याजवळ येऊन त्याला म्हणाली, "महादेव तुझे डोळे लाल का दिसतात?" त्याच वेळी महादेवने तिला विचारले, "काकू, माझे बाबा कुठे आहेत?" तेव्हा ती उत्तरली, अजून तुझे वडील बाहेरून घरी आलेले नाहीत. तेव्हा तो घरुन बाहेर आला आणि अंगनात खाटेवर बसुन वडिलांची वाट बघु लागला. हे सर्व त्याला स्वप्नातच दिसले. तेवढ्यात त्याला जाग आली. त्याच्या अंगात १०४ डिग्री ताप होता. तो उठून पाणी प्यायला आणि विचार करु लागला कि, मी सिनेमा पाहुन आलो तेव्हा चांगला ठणठणीत होतो आणि आता एकाएकी असे का घडले? असा विचार करीतच पाणी पिऊन परत झोपला. पुन्हा स्वप्नचक्र सुरू झाले, कारण परमेश्वराला त्याला काहीतरी शिकवायचे होते. 

त्याला स्वप्नात असे दिसले की, तो खाटेवर बसला असुन भजन मंडळी भजन आटोपुन समोरच्या देवळातुन बाहेर पडून आपापल्या घरी निघुन गेली, परंतु बाबा घरी आले नाहीत. स्वप्नातच त्याला बरे वाटत नव्हते. तो हळूहळू देवळासमोर गेला. देवळात जाताना रस्त्यातच त्याची प्रकृती खुपच खराब झाली, त्यामुळे त्याला चालणेही कठीन झाले, तरी मोठ्या हिंमतीने व कष्टाने तो कसातरी देवळात गेला. हनुमानजीच्या मुर्तीसमोर उभा राहुन तो खुप रडू लागला. त्याचे रडणे थांबेना. रडतरडतच तो म्हणु लागला, "बाबा हनुमानजी माझा त्रास दुर करा." तेवढ्यातच त्याचे बाबाही तेथे आले आणि त्याच्या पाठीवर थोपटुन म्हणाले, "महादेव, तु घरी जा. तुला काहीच होत नाही" आणि तेवढ्यात त्याचे स्वप्न भंग झाले. तेव्हा त्याच्या अंगात ताप नव्हता. त्याला बरेही वाटत होते. प्रकृती पुर्वी सारखीच वाटत होती. हा काय चमत्कार असावा ? असा स्वत:शीच विचार करुन तो पुन्हा झोपला. 

तो नेहमी प्रमाणे सकाळी झोपुन उठला. त्यावेळेस त्याला थोडा ताप होताच. प्रातर्विधी उरकुन चहा घेताना त्याने बाबांना वरील स्वप्नाची पुर्ण हकीकत सांगितली. ताप आल्यासारखे वाटते असेही त्याने सांगितले. तेव्हा बाबांनी त्याला डॉ. झोडेकडे जाऊन औषध घ्यायला सांगितले. तो डॉक्टरकडे जाऊन आला. त्याने औषध घेतले आणि त्याने बाबांच्या सल्ल्यानुसार घरीच आराम केला. त्या दिवशी तो बाहेर गेला नाही.

त्या दिवसापासून त्याच्या मनात परमेश्वराबद्दल भक्ती निर्माण झाली आणि परमेश्वर ही काहीतरी अलौकिक शक्ती असुन मानव सर्वेसर्वा नाही, तर परमेश्वरच सर्वेसर्वा आहे हे तो मानू लागला.

लिहिण्यात काही चुक भुल झाली असेल तर "भगवान बाबा हनुमानजी" व "महानत्यागी बाबा जुमदेवजी" यांना क्षमा मागतो.

नमस्कार..!

टिप:- ही पोस्ट कुणीही कॉपी करु नये, त्यापेक्षा जास्तीत जास्त शेयर करावी.

■ वरील माहिती मानवधर्म परिचय पुस्तक (मराठी) सुधारित पाचवी आवृत्ती मधील आहे.

■ आपल्या या युवा सेवकांच्या ग्रुप ला जुळण्याकरिता किंवा तुमच्या कुटुंबातील दैवी शक्तीच्या गुणांचा अनुभव "माझा अनुभव" या मालिकेत प्रकाशित करण्यासाठी आम्हाला खालील क्रमांकावर WhatsApp msg करावे ही नम्र विनंती.

जीवन पाटील: 7020000823

सौजन्य:-

"सर्व सेवक -सेविका"

परमात्मा एक मानवधर्म परिवार

【युवा सेवकांचा ग्रुप】

🌏आम्हाला खालील सोशल मीडियावर भेट अवश्य द्या.

मार्गातील दुर्मिळ अनुभव दररोज वाचण्याकरिता या लिंकवर 👇🏿क्लिक करा.
परमात्मा एक मानवधर्म परिवार [Facebook page]

बाबांचे मार्गदर्शन व मानवधर्म कविता ऐकण्यासाठी या लिंकवर👇🏿क्लिक करा
परमात्मा एक मानवधर्म परिवार [You tube Channel]

वरील अनुभव वाचन केल्यावर आपल्या या ब्लॉगला या खालीलप्रमाणे प्रकारे 'FOLLOW' करा. या पोस्ट च्या खाली जा.
मग,
                    Home म्हणून दिसेल
या खाली view web Version वर क्लीक करा, त्यानंतर आपलं स्वागत बॅनर दिसेल त्या बॅनर चा डाव्या बाजूला निळ्या फ्रेम मध्ये follow बटन आहे. त्यावर क्लिक करा, मग पुन्हा follow बटन लाल कलर मध्ये येईल व सोबत आपली ईमेल id पण दिसेल, मग तिथे लाल बटन असलेलं follow  वर क्लिक करा, त्यानंतर स्वागत बॅनर पेज ओपन होईल तिथे तुम्हाला Unfollow दिसेल याचा अर्थ तुम्ही तुमचं काम परफेक्ट केलं आहे.

टीप: ही माहिती सर्व सेवकांना नक्की शेयर करा. त्यांना पण या भगवत कार्यात सहभागी होण्याची संधी द्या.

📱 FOLLOW करण्यास काही अडचण आल्यास 7020000823 या नंबरवर कॉल किंवा व्हाट्सएप मॅसेज करा.